آموزگار چند پایه
آموزش ابتدایی
|
|
|
خبری که خوب نگاشته شده باشد، کوتاه، واضح و دقیق است. چنین کاری به ظاهر ساده به نظر می رسد اما کاری دشوار است. همانطور كه قبلا نیز به آن اشاره كردیم، خبرنگاران تمایل دارند كه تمام اطلاعات جمع آوری شده را در گزارش خود بیاورند. اما گزارش هایی كه اصل مطلب را ادا می كنند، احتمال بیشتری دارد كه برای استفاده کننده های پرمشغله خبری جالب باشد و سازمان خبری كه گزارش های طولانی را منتشر می سازد، احتمالا فضا یا زمان كافی برای پوشش دیگر اخبار نخواهد داشت.
به طور كلی، گزارش های خبری دارای جمله ها و پاراگراف های كوتاه تر از دیگر انواع نوشته ها هستند. هر پاراگراف در پی بیان منظوری است. پاراگراف جدید زمانی شکل می گیرد که خبر، شخصیت یا صحنه جدیدی معرفی شود.
روزنامه نگاران از زبانی ساده و صریح كه درك آن آسان باشد استفاده می كنند. بیشتر از اسامی و فعل ها استفاده می شود تا صفت ها و قیدها. گزارش های خبری مناسب، گزارش های مبهم، سربسته و یا تكراری نیستند، زیرا هر كلمه ای مهم است. همانطور كه ای. بی. وایت در كتاب معروف خود به نام عناصر سبک نویسندگی خاطر نشان می سازد، یكی از قواعد اصلی نوشتن این است: "كلمات غیرضروری را حذف كنید."
نویسندگان قابل همیشه سعی می كنند از مناسب ترین لغات برای رساندن مفهوم مورد نظر خود استفاده كنند. همانطور كه نویسنده آمریكایی قرن نوزدهم، مارك تواین گفت، "تفاوت بین كلمه درست و كلمه نسبتا درست، مانند تفاوت بین آذرخش و كرم شب تاب است." خبرنگارها برای اطمینان از این امر كه كلمه انتخابی ایشان واقعا همان مفهوم مورد نظر ایشان را دارد، مرتبا از لغت نامه و کتب مرجع استفاده می كنند.
از آنجایی كه خبرنگاران برای عامه مردم گزارش تهیه می كنند، باید از به كار بردن زبان حرفه ای، زبانی خاص یا عبارات فنی ای كه برای بیشتر مردم ناآشنا است، خودداری كنند. سخنگوی بیمارستان ممكن است در مورد شخصی بگوید كه از "لاسریشن و كانتیوژن" (1) رنج می برد، اما خبرنگار باید از عبارات ساده تر "بریدگی و خون مردگی" استفاده كند. چنانچه لازم باشد برای دقت بیشتر در گزارش از اصطلاح های فنی استفاده شود، بهتر است كه تعریفی از آن اصطلاح نیز آورده شود. برای مثال، باید برای عبارت "سوخت فسیلی" در گزارشی كه درباره موضوعات انرژی جهانی است، فهرست كوتاهی از انواع مختلف این سوخت آورده شود: زغال سنگ، نفت و گاز طبیعی. خبرنگارها باید از به كار بردن "نیك واژه ها" (استفاده از واژه های خوشایند ولی مبهم برای کلمات و موضوعات ناخوشایند) اجتناب ورزند، یعنی كلمه ها یا عبارت هایی كه ممكن است مخاطبین را گیج و یا گمراه كنند. اگر شورای شهر "تسهیلات جدیدی برای تدفین" را به تصویب می رساند، شهروندان باید از این ماجرا از طریق رادیو و یا در مقاله روزنامه روز بعد اطلاع حاصل نمایند مبنی بر این كه شهرداری "قصد ساختن قبرستان جدیدی را دارد".
یك اصل كلیدی در نوشتن گزارش این است كه به خوانندگان نشان داده شود كه چه اتفاقی افتاده است، تا اینكه فقط داستان آن را روایت كنند. برای مثال، به جای اینكه گفته شود اعضای خانواده در مراسم تشییع جنازه غم زده بودند، خبری صحیح در این مورد، حزن و اندوه آنان را با توصیف اینكه چگونه یكدیگر را در آغوش گرفته، گریه و زاری می كردند نشان می دهد. به جای اینكه به خواننده بگویید یك نفر بلند قد است، یك نویسنده خوب می نویسد كه این فرد برای وارد شدن از در اصلی باید خم شود.
در نوشتن خبر، درستی مطلب بسیار حایز اهمیت است. در گزارشی دقیق، اصول اولیه باید درست باشند: دستور زبان، املا، نقطه گذاری، تاریخ ها، آدرس ها، اعداد و تمام جزییاتی كه در یك گزارش وجود دارند. نام یا سن كسی را درست ذكر نكردن، یكی از اشتباهاتی است كه می تواند اعتبار خبرنگار را از بین ببرد. همچنین گزارش دقیق، داستان را به طور كامل بیان می كند، نه اینكه فقط جنبه ای از داستان را. این امر به این معنا نیست كه هر گزارشی باید همه آنچه را كه می توان درباره آن موضوع گفت شامل شود، معنای آن این است كه خبرنگار نباید اطلاعات كلیدی ای را حذف كند كه می تواند باعث تحریف و تغییر مفهوم داستان شود. برای مثال، نوشتن اینكه آزمایش جدید، تشخیص سرطان دهان را آسان تر می كند، به این معنا است كه آزمایش های قدیمی قابل اعتماد نبودند. اگر این آزمایش جدید فقط سریع تر است، خبرنگار باید به همین امر اشاره كند. در فصل 4 با عنوان "ویراستاری"، به تفصیل در مورد دقت در ارایه گزارش صحبت خواهیم كرد.
آغاز خبر
شروع گزارش، آغاز گزارش خبری است. آغازخبر باید توجه خواننده، شنونده یا بیننده را جلب كرده، وی را وارد گزارش نماید. دو نوع خاص از ارایه آغازخبر وجود دارد: خبر مهم و خبر داستانی. : خبر مهم ، حقایق اولیه یك رویداد را خلاصه می كند شامل پنج پرسش كه در فصل 2 به آن اشاره شد، در خبر داستانی ممكن است یك صحنه را توصیف و یا شخصیتی را معرفی كند. راه دیگر برای درك تفاوت بین دو نوع ارایه آغازخبر این است كه خبر مهم، پاسخ به سوال "خبر چیست؟" و خبر داستانی را پاسخ به سوال "ماجرا چیست؟" در نظر بگیریم.
هر دو شیوه بیان آغازخبر را می توان برای بیان خبر به كار گرفت. برای مثال، گزارشی در مورد انتخاب نخست وزیر جدید می تواند به شیوه های مختلف نوشته شود. خبر مهم می تواند این گونه بیان شود:
رهبر شورشی سابق، جاشوآ اسمیت (2)، امشب با به دست آوردن بیش از 80 درصد آراء در اولین انتخابات دموكراتیك این كشور از سال 1993 تا كنون، به عنوان نخست وزیر انتخاب شد.
خبر داستانی احتمالا شکل متفاوتی خواهد داشت:
جاشوآ اسمیت در یانگ تاون (3) بزرگ شد، پسری خردسال با آرزوهای بزرگ. او كه قد و قامتی كوچك تر از همسالان خود داشت، می گوید كه پسرهای بزرگ تر در مدرسه همیشه او را اذیت می كردند. وقتی كه او به معلم دستور زبان مدرسه اش گفت كه روزی نخست وزیر خواهد شد، معلم اش به او خندید. اما اکنون هیچ كس به این حرف نمی خندد. روز گذشته ، اسمیت با به دست آوردن بیش از 80 درصد آراء، به عنوان اولین رهبر منتخب كشوردر اولین انتخابات آزاد از سال 1993 قدرت را در دست دارد.
همانطور كه می بینید، خبر مهم كوتاه تر از خبر داستانی است - اغلب اوقات ، خبر مهم، تنها به یك جمله محدود می شود. با اینكه خبر مهم از خبر داستانی است کوتاه تر است ولی بیان هر جمله در خبر داستانی نكته اصلی گزارش را تقویت می كند و هر دو نوع شیوه، آغاز خبر شامل مهمترین و قابل توجه ترین عناصر خبر هستند.
انتخاب نوع درست آغاز خبر به عوامل متعددی بستگی دارد، مانند اهمیت و زمان رویداد و نوع سازمان، انتشارات یا برنامه خبری مربوطه. خبرگزاری ها، تارنماهای اینترنتی خبری و شبكه های خبر رادیویی كه بر فوریت پخش خبر تاكید دارند، معمولا ازشیوه خبر مهم استفاده می كنند. یك برنامه خبری هفتگی یا مجله احتمالا بیشتر از خبر داستانی استفاده می كند، زیرا فرض را بر این می گذارد كه بیشتر مخاطبین از پیش در مورد موضوعات اصلی واقعه مطلع هستند.
رایج ترین نوع خبر داستانی، آغار خبر حكایت گونه است، مانند مثالی كه در مورد گزارش درباره نخست وزیر استفاده شد. حکایت، داستانی است کوتاه و زمانی كه به عنوان آغار خبر به كار می رود، از رویداد و داستان بزرگ تری خبر می دهد و آن را به تصویر می كشد. گزارشی در مورد روند اجتماعی ممكن است با حكایت ها و مثال های متعددی در همان رابطه آغاز شود. به ندرت اتفاق می افتد که یك نقل قول یا یك سوال بتواند بهترین راه شروع یك گزارش باشد. این نوع آغاز خبر را می توان به عنوان گزارش های "تاخیری" محسوب کرد، زیرا خواننده باید برای فهمیدن اینكه گزارش درباره چه موضوعی است، تا چند جمله بعد صبر كند.
ساختار گزارش
همه گزارش ها ، ساختاری مانند ستون فقرات انسان دارند یا حداقل باید داشته باشند! بدون ساختار، گزارش ها مجموعه ای از وقایع هستند كه هیچ چیز آن ها را به هم متصل نمی كند. برای اینكه یك گزارش قابل فهم و بامعنا باشد، وجود ساختار الزامی است، ولی لازم نیست كه ساختار همه گزارش ها به یك شكل باشند. نویسنده های قابل، مناسب ترین شكل را برای گزارش خود انتخاب می كنند.
هرم وارونه
بسیاری از گزارش های خبری با بیان با ارزش ترین اطلاعات آغاز می شوند و با ساختار سنتی داستان كه 100 سال پیش از این مرسوم شده است، ادامه پیدا می كنند. مدل "هرم وارونه" مهمترین اطلاعات را در ابتدای گزارش می آورد و اطلاعات دیگر در ترتیب نزولی اهمیت در ادامه قرار می گیرند. در زمان گزارش اخبار مهم و فوری و زمانی كه به موقع بودن اهمیت دارد، این شكل از گزارش مفید است. اگر شما اولین شخصی هستید كه رویدادی مهم را گزارش می كنید، مایلید درست در ابتدای گزارش به مخاطبین خود بگویید كه چه رخ داده است. برای مثال، گزارش در مورد طوفانی عظیم، احتمالا با میزان تلفات و محل سنگین ترین خسارت های وارده آغاز می شود. نویسنده هایی كه در موقع لزوم از به كار بردن این ساختار خودداری می كنند، ممكن است به "پنهان کردن صدر گزارش" متهم شوند و تشخیص اهمیت گزارش را برای مخاطب مشكل سازند.
در ساختار هرم وارونه، پس از صدر گزارش، اطلاعاتی می آید كه نكته اصلی صدر گزارش را بسط و گسترش می دهد. در مورد گزارش یک طوفان، نویسنده احتمالا صحنه ای از بدترین خرابی ها را توصیف می كند و سپس نقل قولی از طرف شخصی كه نجات یافته یا یكی از امدادگران را در گزارش می آورد. پاراگراف های بعدی به موضوع اصلی شاخ و برگ می دهند، به جزییات می پردازند و اطلاعات قبلی در مورد این طوفان را بیان می كنند. در یك گزارش طولانی، ممكن است خبرنگار اطلاعات ثانوی ای را ذكر كند كه به موضوع اصلی، البته نه به طور مستقیم، مرتبط هستند. برای مثال، در گزارشی در مورد طوفان، خبرنگار می تواند اطلاعاتی را در مورد اقدامات گروه های نجات بین المللی و یا نیازهای نجات یافتگان، هم به شکل اضطراری هم در طولانی مدت، بیان كند. یكی از دلایل پرطرفدار بودن این ساختار این است كه سردبیران می توانند، جهت صرفه جویی در صفحه روزنامه و زمان پخش آن، پایان گزارش را حذف کنند بدون نگرانی از دست دادن اطلاعات حیاتی و مهم .
ساعت شنی
شكل اصلاح شده هرم وارونه، به ساختار "ساعت شنی" معروف است. این نوع گزارش ها به همان شكل قبلی، با مهمترین اطلاعات آغاز می شوند - اما پس از چند پاراگراف این روال عوض شده، گزارش به شكل داستان روایت شده ای درمی آید كه معمولا به ترتیب وقوع حوادث تعریف می شود. اگر بخواهیم در مورد همان مثال گزارشی در مورد طوفان عظیم صحبت کنید، خبرنگار می تواند با بیان صدر گزارش مهم گزارش را آغاز كند، چند پاراگراف كمكی بیاورد و سپس واقعه طوفان را از زبان یكی از افرادی كه جان سالم بدر برده است، بیان كند. لازمه این شكل از گزارش، گذری واضح از بخش نخست به بخش بعدی داستان است. خبرنگار می تواند برای آغاز نیمه پایینی ساعت شنی در گزارشی از این نوع، چنین بنویسد " مزرعه دار،اقبال خان، در انبار بود كه باد شدت گرفت ... " . برخی از گزارش ها صرفا به ترتیب زمانی نوشته می شود، اما این ساختار بیشتر برای گزارش های بلند به كار می رود.
ساختارالماس گونه
شكل دیگر ساختار گزارش، ساختار "الماس گونه" است. خبرنگاری كه از این ساختار تبعیت می كند، احتمالا گزارش خود را با روایتی آغاز می كند كه در آن فردی معرفی شده، تجربه شخصی او گزارش می شود. سپس این روایت كوتاه بسط و گسترش می یابد تا دیگر نكات مهم این واقعه را نیز نشان دهد. در پایان گزارش، خبرنگار به بیان شخصیت اصلی داستان بازمی گردد تا گزارش را به پایان برد.
خبرنگارانی که از این ساختار استفاده می کنند، معمولا از ابزاری به نام پاراگراف "بنیادی" استفاده می كنند تا اهمیت گزارش را توضیح دهند - عبارت "بنیادی" نمایانگر هسته اصلی گزارش است. جك هارت، سردبیر روزنامه آرگونین در پورتلند، می گوید كه پاراگراف بنیادی "می تواند به هر سوالی كه در بخش صدر گزارش به ذهن خطور می كند پاسخ دهد، و توضیح می دهد كه چرا این گزارش اهمیت دارد و رویدادها را در بافتی معنادار قرار می دهد." این نوع پاراگراف ها لازم است كه درابتدای گزارش قرار گیرند تا برای خواننده روشن شود به چه منظور باید به خود زحمت خواندن ادامه گزارش را بدهد.
شكل الماس گونه، اغلب در گزارش های خبری تلویزیونی و گزارش های روزنامه ها استفاده می شود. برای مثال، یك خبرنگار ممكن است گزارش خود را در مورد شیوه درمان جدید بیماری ایدز با معرفی فرد بیماری كه به آن نیازمند است، آغاز كند و سپس به تشریح داروهای آزمایشی و نحوه تاثیر آنها بپردازد و در قسمت نتیجه گیری به این نكته اشاره كند كه پزشكان به این بیمار گفته اند، اگر شیوه درمان جدید موثر نباشد، مدت زمان محدودی زنده خواهد ماند. هر شكلی را كه انتخاب كنید، قسمت میانه یک گزارش باید مخاطب را علاقه مند و مشغول به خود نگه دارد. سردبیر مجله می گوید كه نوشتن خوب، خواننده را وادار می كند كه بخواهد بقیه مطلب را با علاقه بخواند تا ببیند پس از آن چه اتفاقی می افتد.
پایان گزارش
چنانچه از سبك هرم وارونه مرسوم استفاده نمی کنید و انتظار ندارید كه پایان گزارش شما به وسیله یك ویراستار حذف شود، بهتر است زمانی که نوشتن را آغاز می کنید، پاراگراف پایانی را نیز در ذهن داشته باشید – همانگونه هنگام آغاز یك سفر، مقصدی را در نظر می گیرید. این امر به ویژه در پخش اخبار رادیو و تلویزیون، به دلیل نحوه ارایه آن، مهم است. برخلاف اخبار چاپ شده یا اینبرنتی، شیوه اخبار رادیو و تلویزیون خطی هستند - مخاطبین نمی توانند ترتیب دریافت اطلاعات را خودشان انتخاب كنند - و تحقیقات نشان داده است كه بیننده ها و شنونده ها معمولا مطالبی را كه در پایان می شنوند، بهتر به خاطر می سپارند. به همین دلیل، بسیاری از گزارش های رادیویی و تلویزیونی با خلاصه خبر پایان می پذیرند و به این ترتیب نكته اصلی گزارش را تقویت می كنند.
پایان گزارش اغلب اشاره ای به آغاز آن دارد، به این ترتیب كه دوباره به مكان یا شخص مهم اشاره می كند. در گزارشی كه داستان گونه است و به ترتیب وقوع حوادث بازگو می شود، پایان گزارش رویدادی است كه در آخر اتفاق افتاده است. اگر در گزارش به مشكلی اشاره شده باشد، پایان گزارش باید راه حلی ارایه دهد. پایان گزارش اغلب به آینده نظر دارد و به آنچه پس از این اتفاق می افتد. گزارش گاهی اوقات ممكن است با نقل قولی مستدل یا قطعه كوتاهی از یك سخنرانی یا مصاحبه ضبط شده پایان گیرد. هرچند، کم پیش می آید که بتوان چنین پایانی را توجیه کرد و تنها زمانی باید از آن استفاده شود كه آن نقل قول آنقدر قوی باشد كه نوشتن هیچ مطلب دیگری نمی تواند برای مخاطب جالب بوده یا توجه او را جلب کند.
نسبت دادن گزارش به فردی خاص
تفاوت اصلی بین گزارش خبری و سرمقاله یا ستون دیدگاه، بیان انتساب آن به کسی است. معنای ساده انتساب عبارت است از "چه كسی می گوید؟" انتساب، منبع اطلاعات ذكر شده در گزارش، به ویژه اظهارات بحث برانگیز یا اطلاعات سوال برانگیز را مشخص می كند.
انتساب می تواند واضح و مستقیم یا ضمنی و غیرمستقیم باشد. در اینجا یك مثال از انتساب واضح و مستقیم می آوریم: "گروهبان پلیس، آنتونیو كوستا (4)، اظهار داشت، مرد مورد نظر به اتهام قتل دستگیرشد" اگر بخواهیم این جمله را دوباره نوشته و از انتساب ضمنی و غیرمستقیم استفاده كنیم، چنین می نویسیم، "پلیس آن مرد را به اتهام قتل دستگیر کرد" در هر دو مورد، مخاطب می داند كه منبع خبر پلیس است.
یكی از دلایل اصلی نسبت دادن اطلاعات در بیشتر گزارش های خبری این است كه به خواننده، شنونده و بیننده اجازه دهد تا خودشان تصمیم بگیرند، آیا آن خبر را باور كنند یا خیر. برای مثال، موثق بودن گزارشی مبنی بر اینكه كره شمالی قصد دارد برنامه های اتمی خود را به حال تعلیق درآورد، ممكن است بستگی به این داشته باشد كه چه كسی این جمله را گفته است: یكی از مقامات رسمی چین كه به آن كشور رفته است یا یك تیم بین المللی دانشمندان.
یك دلیل دیگر انتساب این است كه مسئولیت گفته های بحث برانگیز را به جایی برگردانیم كه به آن تعلق دارد و به شخصی كه آن سخنان را ایراد كرده است نه به خبرنگار یا سازمان خبری. این امر به معنای مصونیت از اقامه دعوی نیست، زیرا كه مصونیت قانونی از كشوری به كشور دیگر متفاوت است. اما روشن ساختن این موضوع كه چه كسی اظهاراتی را بیان و یا موضع خاصی را اتخاذ كرده است، شیوه ای مطلوب در حرفه روزنامه نگاری است.
با این حال، لازم نیست كه همه اطلاعات ذکر شده در گزارش خبری به كسی نسبت داده شود، زیرا آوردن نام منبع همه اطلاعات ذکر شده، گزارش را غیر قابل فهم می سازد. اطلاعاتی كه خبرنگار به طور مستقیم مشاهده كرده است را می توان بدون نسبت دادن به شخص دیگری بیان كرد. نكته ها و واقعیت های مسلم یا قابل قبول هم لازم نیست به شخصی اسناد شود. برای مثال، خبرنگار می تواند بدون نسبت دادن بگوید كدام تیم، مسابقه فوتبال را برده است، چون هیچكس در نتیجه مسابقه شكی ندارد. اما نوشتن این مطلب كه یك نامزد انتخابات در مناظره سیاسی پیروز شده است، باید استناد شود و گرنه از واقعیت تبدیل به گونه ای اظهارنظر شخصی می شود.
نقل قول ها
گزارش های خبری اصولا به شیوه بیان گزارشگر خبری نوشته می شوند، اما بیشتر گزارش ها شامل سخنان افراد دیگر به صورت نقل قول است. اگر از نقل قول ها به طور موثر استفاده شود، آنها می توانند با در اختیار قرار دادن تجربه مستقیم افرادی كه در ماجرا درگیر بوده اند، گزارش را قوی تر سازند. استفاده از نقل قول در صدر گزارش می تواند آن را برای مخاطبین جالب توجه تر كند، زیرا نقل قول ها ارتباطی شخصی با گزارش فراهم می كند.
بنا بر تعریف درست، نقل قول باید به فرد مشخصی نسبت داده شود تا مخاطب بداند چه كسی آن را بیان داشته است. نقل قول های مستقیم، حداقل از یك جمله تشكیل شده اند و به همان صورت بیان می شوند. از نقل قول ها زمانی استفاده می شود كه بیشتر سخنان فرد، ارزش تکرار دوباره را داشته باشد. نقل قول های غیرمستقیم، كه اصولا در خبرهای چاپ شده به كار می روند، می توانند تنها یك كلمه یا یك عبارت از گفته های فرد باشند و زمانی از آن استفاده می شود كه جمله كامل شخص ممکن است گم راه كننده بوده یا بیش از حد طولانی باشد. خبرنگار موظف است كه نقل قول های غیرمستقیم را طوری در متن قرار دهد كه معنای سخنان فرد، بدون تغییر باقی بماند. برای مثال، وقتی كه رییس جمهور فرانسه، ژاک شیراك، پس از هفته ها ناآرامی اجتماعی در این كشور برای مردم سخنرانی كرد، اظهار داشت: "بدون مبارزه با تبعیض، كه برای اجتماع به مانند سم است، هیچ چیز پایدار نمی ماند." برخی از خبرنگارها در گزارش های خود از این نقل قول به طور كامل و مستقیم استفاده كردند. اما در روزنامه گاردین چاپ لندن، تنها یك كلمه از این نقل قول در پاراگراف اول گزارش آورده شده بود: "ژاك شیراك ... مردم را به مبارزه با "سم" تبعیض نژادی فراخواند."
هیچ گاه نقل قول تمام مطالبی كه شخص در مصاحبه بیان می کند، ارزش ندارد. اما چگونه انتخاب كنید كه كدام قسمت از سخنان فرد را باید به طور مستقیم نقل قول كنید؟ قاعده اصلی ساده است: اگر می توانید آن سخنان را خودتان بهتر بیان كنید، از نقل قول مستقیم استفاده نكنید. بسیاری از گزارش های خبری مملو از نقل قول هایی هستند كه این معیار را رعایت نمی كنند، و بیشتر آنها نقل قول هایی هستند كه از دهان مقامات بیرون می آیند. از نقل قول هایی كه فقط نكات مسلم را بیان می كنند، به خصوص آنهایی كه به زبان اداری هستند، خودداری كنید. چه كسی مایل به شنیدن این خبر از طرف شهردار است مبنی بر این که، "انتظار داریم هفته آینده در مورد طرح های احتمالی برای توزیع بودجه شهرداری به حقوق بگیران كم درآمد، تصمیم بگیریم." چنین اطلاعاتی بهتر است تفسیر بشوند، یعنی اینكه دوباره به زبانی دقیق و روشن به وسیله خبرنگار نوشته شوند. در این مورد، خبرنگار می تواند چنین بنویسد، "بنا به اظهارات شهردار، حداقل یك هفته طول خواهد كشید تا مردم پولی از شهرداری دریافت كنند."
بهترین نقل قول ها، نقل قول های هستند که ذهنی هستند و به گزارش، بینش و چشم انداز درستی می دهند. خبرنگارها در بیان آنها از زبانی جالب و متنوع استفاده می كنند و منعکس کننده تجربه شخصی و دانش حرفه ای خبرنگار هستند. تونی كوفالسكی (5)، خبرنگار پژوهشی تلویزیون می گوید كه این نوع نقل قول ها دارای شور و احساس هستند. او می گوید، "در زمان مصاحبه، سعی كنید این شور و احساس را به دست آورده، ضبط كنید. در زمان نوشتن، اطمینان حاصل كنید كه آن را از دست نداده اید."شیوه مناسب كلی این است كه از نقل قول هایی كه واقعی به نظر می آیند، نه آنهایی كه به نظر از روی نوشته ای خوانده می شوند، استفاده كنید.
همین كه بهترین نقل قول را انتخاب كردید، گزارش خود را بر مبنای آن بنویسید. اما باب داتسون از شبكه تلویزیونی ان. بی. سی. در ایالات متحده هشدار می دهد،" از نقل قول به عنوان جانشینی برای موثرتر کردن نحوه روایت گزارش استفاده نكنید." خبرنگارانی كه نقل قول ها و اقتباسی از مصاحبه را با هم ادغام می کنند، راه آسان تر را انتخاب کرده اند.
اعداد و ارقام
یكی از اساتید رشته خبرنگاری، دانشجویانش را این گونه توصیف كرد، "ایده ال گرایان کم تجربه ای كه از ریاضیات متنفر هستند." بیشتر خبرنگارها هیچ وقت به ریاضیات علاقه مند نمی شوند، اما به آن نیاز دارند و باید بدانند برای چه آن را بکار می برند. اعداد ممكن است قابل اعتماد و واقعی به نظر برسند، اما خطا ناپذیر نیستند. خبرنگارها باید در دانش ریاضیات نیز مهارت داشته باشند تا بتوانند تفاوت بین اعداد بی معنی و معنی دار را از هم تشخیص دهند، در غیر این صورت این خطر وجود دارد كه گزارش های سردرگم كننده و گمراه كننده، و بدتر از آن كاملا اشتباه را بنویسند.
خبرنگاران به درک ریاضیات نیز نیازمندند تا بتوانند تشخیص دهند چه موقع اعداد پیش رویشان معنی دار نیست. آنها به درک ساختار ریاضی نیز نیاز دارند تا معنای ورای ارقام و داده ها را دریابند. آنها لازم است كه مفاهیم ریاضی را بدانند تا بتوانند بانكداری، تجارت، ورشكستگی و زمان شكوفایی اقتصادی را درك كنند. به بیانی ساده، خبرنگارها به مهارت های ریاضی نیاز دارند تا به اعداد معنا دهند، همانطور كه به مهارت زبان برای معنا دادن به كلمات نیازمند هستند.
خبرنگارهای كاردان در كار كردن با اعداد با مهارت و هوشیار هستند. آنها در تشخیص ارقام نامقبول سریع عمل می كنند و دانش اولیه كار با آمار و حساب را می دانند تا بتوانند شك و تردید خود را در مورد یك عدد از بین ببرند. آنها می دانند چگونه درصدها، نسبت ها، میزان تغییرات و دیگر ارتباط بین اعداد را محاسبه نمایند، كه همه این ها موجب می شود گزارش ایشان بهتر از گزارشی باشد که حاوی اطلاعات خام است. آنها می توانند و باید بتوانند اعداد را به بیانی كه به سادگی برای خواننده ها و بیننده ها قابل درك باشد، تبدیل كنند.
حضور خبرنگاران آگاه به فن ریاضی، امروز در دنیای به شدت فنی و ماشینی، بیش از هر زمان دیگری اهمیت پیدا کرده است. آنها نویسنده ها و ویراستارهایی هستند كه می توانند پیشرفت های علمی، پزشكی، فنی و اقتصادی را ارزیابی كرده، توضیح دهند.
آنان خبرنگارهایی هستند كه به جای صبر كردن برای افرادی که به این فن آگاهی دارند، خود با تحلیل و بررسی اعداد ، گزارش خوا را تهیه كنند.
پس از اینكه اعداد بررسی مجدد شدند، خبرنگار باید تصمیم بگیرد كه در گزارش خود چگونه از آنها استفاده كند. قاعده كلی این است: هر چه اعداد كمتر، بهتر. به منظور ساده تر شدن گزارش، باید اعداد سرراست شوند و به گونه ای از آنها استفاده شود که قابل فهم باشند. پل همپ، نویسنده كتاب ده راهنمای عملی برای گزارش های اقتصادی و تجاری درسیستم های اقتصای در حال توسعه می گوید، "بیان عدد به خودی خود اهمیت و اعتبار كمی دارد. معنای واقعی عدد در ارزش نسبی آن است." بنابراین، گزارشی در مورد افزایش بودجه مدارس ممكن است اعداد خام را به میزان اضافه شده ای كه برای هر كودك هزینه می شود، تبدیل كند. گزارشی در مورد تعداد افرادی كه هر ساله از سرطان ریه می میرند، ممكن است به این موضوع اشاره داشته باشد كه این میزان برابر است با مرگ و میر ناشی از سقوط یك هواپیمای مسافری در هر روز.
خبرنگارانی كه در ریاضیات متبحر نیستند، در واقع مهارت اولیه لازم برای پیدا کردن رمز بسیاری از اطلاعات در دنیای اطرافشان را ندارند؛ اطلاعاتی مانند آمار جنایات، استانداردهای آلودگی هوا و ارقام بیكاری. بدون داشتن مهارت های ریاضی لازم برای این حرفه، آنها مسلما دقت لازم برای انجام صحیح کار را نخواهند داشت.
مطالب بر گرفته شده از وبلاگ استاد عزيزم مهدي محمد پور نظرات شما عزیزان: |
 سلام دوستان به اين وبلاگ خوش آمديد. این وبلاگ مکانی خواهد بود برای دسترسی معلمان و همچنین دانش آموزان به مطالب آموزشی مفید .
قالب های نازترین جوک و اس ام اس زیباترین سایت ایرانی جدید ترین سایت عکس نازترین عکسهای ایرانی بهترین سرویس وبلاگ دهی وبلاگ دهی LoxBlog.Com |
تبادل لینک هوشمند